Jesienna Nostalgia to nóż, który wzbudza podziw swoją funkcjonalnością i wyjątkowym designem, idealnie wpisując się w potrzeby zarówno amatorów wypraw, jak i doświadczonych myśliwych. Klinga tego noża, wykonana z najwyższej jakości stali nierdzewnej Elmax, charakteryzuje się wyjątkową twardością 60-61 HRC, co gwarantuje niezawodność oraz długotrwałość ostrości nawet w najbardziej wymagających warunkach.
Rękojeść, uformowana z czeczoty klonu, przyciąga wzrok swym hipnotyzującym, fraktalnym wzorem, który nie tylko estetycznie cieszy oko, ale także zapewnia ergonomiczny i stabilny chwyt. Akcenty z mosiądzu dodają całości wyjątkowego charakteru.
Kompletuje go elegancka pochwa z roślinnie wyprawianej skóry z ekskluzywnymi wstawkami ze skóry strusia, która nie tylko stanowi doskonałą ochronę dla ostrza, ale też dodaje szczyptę luksusu. Jesienna Nostalgia nie tylko służy, ale inspiruje i stanowi prawdziwą ozdobę dla każdego miłośnika outdoorowych aktywności.
Dane techniczne
Ostrze: Stal nierdzewna Elmax, grubość 3 mm (0.1181") , twardość 60-61 HRC
Wykończenie ostrza: Ręcznie Wykonana Satyna 1500
Rękojeść: Stabilizowana czeczota klonu, piny i tuleja z mosiądzu
Pochwa: Skóra wyparawiana Roślinie,Skóra strusia
Waga: 149 g (5.26 oz)
Długość całkowita: 235 mm (9.25")
Długość ostrza: 113 mm (4.45")
Szerokość ostrza: 23 mm (0.91")
Robert Łaziński, rocznik 1962, na forach internetowych poświęconych nożom występuję zazwyczaj pod nickiem „Karud”. Członek Deutsche Messermacher Gilde (http://www.deutsche-messermacher-gilde.de) oraz Polskiego Stowarzyszenia Twórców Noży i Broni Białej (http://www.pstnibb.pl).
Od dziecka pasjonowało mnie piękno białej broni. Od początku lat 90-tych mniej lub bardziej regularnie zajmuję się ręcznym wykonywaniem noży, chociaż w ciągu tego czasu wykonałem też kilkanaście egzemplarzy innej broni białej (takich jak :szable, topory, elementy uzbrojenia ochronnego) głównie wzorowanych na egzemplarzach polskich z okresu XVI-XVIII w. oraz uzbrojeniu perskim i tureckim.
Nóż to przede wszystkim mniej lub bardziej wyspecjalizowane narzędzie, ale czy tylko? Moim zdaniem nóż może także być po prostu pięknym przedmiotem, czasem wręcz obiektem sztuki użytkowej – jest to ideał, który staram się osiągnąć w swoich pracach … oczywiście przy zachowaniu pełni własności użytkowych noża.
W moich pracach zazwyczaj preferuję spokojną, „klasyczną” formę przy zastosowaniu najlepszych dostępnych mi materiałów. Inspirację czerpie głównie z noży historycznych oraz szeroko rozumianych noży skandynawskich, które moim zdaniem są jednymi z najlepszych noży do codziennego użytku. Głownie swoich noży wykonuję poprzez ich szlifowanie z gotowych płaskowników, a ich obróbkę cieplną zlecam wyspecjalizowanym fachowcom. Często korzystam również z gotowych głowni wykonanych przez uznanych makerów. Przy wykonywaniu pozostałych części noża najczęściej stosuję ulubione przeze mnie materiały pochodzenia naturalnego, takie jak : drewno o ciekawym rysunku słojów, poroże, róg, kły mamuta, skóra, itp. Zdecydowanie rzadziej stosuję nowoczesne materiały typu micarta, G10 czy inne tworzywa sztuczne (wyjątkiem jest stabilizowane drewno, które często używam), bo choć doceniam ich walory użytkowe to moim zdaniem brak im „duszy”.
Wszystkie moje noże wykonywane są ręcznie w pojedyńczych egzemplarzach i chociaż mogą zdarzać się egzemplarze podobne pod względem formy czy zastosowanego zdobnictwa, to jednak każdy z nich jest unikalny.
